Νίκος Δερεδάκης

  Ο νέος παραλιακός δρόμος της πόλης του Ρεθύμνου, από την πλατεία του Άγνωστου Στρατιώτη και ανατολικά, κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1980 επί δημαρχίας Σκουλούδη. Με μήκος 2,5 χμ., με προχωρημένη, για την εποχή του, αρχιτεκτονική όσον αφορά στα φαρδιά του πεζοδρόμια από την πλευρά της θάλασσας, έδωσε μια τεράστια υπεραξία και ώθηση στο τουριστικό προϊόν της πόλης που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα. Σε όλο αυτό το μήκος των 2,5 χμ. αναπτύχθηκαν σχεδόν αποκλειστικά τουριστικές επιχειρήσεις και κατασκευάστηκαν πολυτελή ξενοδοχεία, με αποτέλεσμα, σήμερα, ο παραλιακός αυτός δρόμος να αποτελεί την τουριστική βιτρίνα του τόπου. Παράλληλα, βελτίωσε την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων της πόλης, αφού έχουν εύκολη πρόσβαση στην αμμώδη παραλία και μια διέξοδο για τον καθημερινό περίπατό τους που την ζηλεύουν κάτοικοι άλλων πόλεων, ακόμα και παραλιακών.

  Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, τον Οκτώβριο του 1944, η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να απολαύσουν το αγαθό της ελευθερίας. Λίγο αργότερα ξεκίνησε ένας ανελέητος εμφύλιος πόλεμος, που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες Έλληνες. Παραδοσιακά, η αρχή του ορίζεται στην επίθεση ομάδας ανταρτών στον Σταθμό της Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας τη νύχτα της 30 ης Μαρτίου 1946, παραμονή των πρώτων εθνικών εκλογών μετά την απελευθέρωση, από τις οποίες το ΚΚΕ απείχε με απόφασή του.   Η επίθεση αυτή στοίχισε τη ζωή σε 11 χωροφύλακες. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στον εθνικό και τον Δημοκρατικό στρατό, που υποστηριζόταν από το ΚΚΕ, διήρκεσαν έως και τον Αύγουστο του 1949, οπότε και έληξαν με ήττα των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, για να ακολουθήσει μια ανελέητη δίωξη των κομμουνιστών που συνεχίστηκε, ουσιαστικά, έως και την επανόρθωση της Δημοκρατίας το 1975. Για πολλά χρόνια οι συγκρούσεις αυτές, με ωμότητες και από τις δύο πλευρές, αποκαλούνταν «συμμοριτοπόλεμος».