Νίκος Δερεδάκης

  Πολιτική και στατιστική ανάλυση στο εκλογικό αποτέλεσμα της 17 ης Ιουνίου Τίτλοι τέλους για τις σημαντικότερες, ίσως, εκλογές της μεταπολεμικής Ελλάδας. Και το αποτέλεσμα που βγαίνει; Όλοι ευχαριστημένοι…πλην ΚΚΕ! Η ΝΔ πρώτο κόμμα, έστω και με βραχεία κεφαλή, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρότατη αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ διατήρησε τα ποσοστά του, και οι υπόλοιποι κινήθηκαν εκεί που όλοι περίμεναν. Και βέβαια, το ξύλο του Κασιδιάρη on air , ενδυνάμωσε τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Αναμφίβολα οι εκλογές της 17 ης Ιουνίου είναι οι κρισιμότερες, όχι μόνο μεταπολιτευτικά, αλλά και μεταπολεμικά, θα τολμήσω να πω. Και ίσως είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορεί να κάνει κανείς ασφαλείς προβλέψεις και οι δημοσκόποι έχουν στην κυριολεξία χάσει τον ύπνο τους αφού διακυβεύεται η αξιοπιστία τους. Μια παράμετρος, όμως, που δεν έχει αναδειχθεί αρκετά, είναι αυτή της αποχής. Στις εκλογές της 6 ης Μαΐου η αποχή, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, είχε φτάσει σε ποσοστό, περίπου, 35%. Θεωρώ, ότι στις εκλογές της Κυριακής η αποχή θα αυξηθεί για κάποιους συγκεκριμένους λόγους:

Πολλοί, τον τελευταίο καιρό, αναφέρονται στο διακύβευμα των εκλογών της 17 ης Ιουνίου. Και προκρίνουν ως δίλημμα το γνωστό, πλέον, «ευρώ ή δραχμή», «μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη». Αυτό, βέβαια, είναι η μια όψη του νομίσματος, ή καλύτερα η κορφή του παγόβουνου. Κι αυτό διότι βρισκόμαστε σε μια Ευρώπη που, αν εξαιρέσει κανείς την περίοδο που κάποια κράτη κυβερνούνταν από κομουνιστικά καθεστώτα τύπου Ε.Σ.Σ.Δ., κυβερνήθηκε και εξακολουθεί να κυβερνείται από δύο κυρίαρχα   πολιτικά συστήματα: Τη σοσιαλδημοκρατία και το φιλελευθερισμό.