Το χάλι της «βιτρίνας» μας!

 

Ο νέος παραλιακός δρόμος της πόλης του Ρεθύμνου, από την πλατεία του Άγνωστου Στρατιώτη και ανατολικά, κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1980 επί δημαρχίας Σκουλούδη. Με μήκος 2,5 χμ., με προχωρημένη, για την εποχή του, αρχιτεκτονική όσον αφορά στα φαρδιά του πεζοδρόμια από την πλευρά της θάλασσας, έδωσε μια τεράστια υπεραξία και ώθηση στο τουριστικό προϊόν της πόλης που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα. Σε όλο αυτό το μήκος των 2,5 χμ. αναπτύχθηκαν σχεδόν αποκλειστικά τουριστικές επιχειρήσεις και κατασκευάστηκαν πολυτελή ξενοδοχεία, με αποτέλεσμα, σήμερα, ο παραλιακός αυτός δρόμος να αποτελεί την τουριστική βιτρίνα του τόπου. Παράλληλα, βελτίωσε την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων της πόλης, αφού έχουν εύκολη πρόσβαση στην αμμώδη παραλία και μια διέξοδο για τον καθημερινό περίπατό τους που την ζηλεύουν κάτοικοι άλλων πόλεων, ακόμα και παραλιακών.

Πριν από μερικά χρόνια έγινε μια προσπάθεια από τη Δημοτική Αρχή για μερική, έστω, ανάπλαση των πεζοδρομίων του παραλιακού δρόμου, με παράλληλη τοποθέτηση νέων φωτιστικών σωμάτων, καθιστικών και φυτεύσεις, που έδωσαν μια φρεσκάδα στον χώρο.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την καλοκαιρινή περίοδο που διανύουμε, το παραλιακό μέτωπο δείχνει να έχει αφεθεί στην τύχη του και στην εγκατάλειψη.

Διαβάσεις πεζών

Οι διαβάσεις πεζών είναι, ίσως, η πιο αναγκαία παρέμβαση που χρειάζεται ένας δρόμος και δη πολυσύχναστος. Εν προκειμένω, στον παραλιακό δρόμο οι διαβάσεις πεζών είναι εκ των ων ουκ άνευ, αφού η διέλευση πεζών, ντόπιων αλλά και τουριστών, από και προς την παραλία είναι συνεχής καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας αλλά και της νύχτας. Τη φετινή τουριστική περίοδο δεν έγινε κανένα φρεσκάρισμα των διαβάσεων, όχι μόνο στον παραλιακό δρόμο, αλλά ούτε και στους άλλους κεντρικούς, πολυσύχναστους, δρόμους της πόλης. Το άσπρο χρώμα έχει ξεθωριάσει εντελώς, έχει γίνε ένα με το μαύρο χρώμα της ασφάλτου και πεζοί και εποχούμενοι, μόνο από φαντασία μπορούν να διακρίνουν πού βρίσκονται οι διαβάσεις. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη και εγκυμονεί κινδύνους ατυχήματος για αμφότερους, τις βραδινές ώρες που, πράγματι, οι διαβάσεις είναι κυριολεκτικά αόρατες!

Η απόπειρα του Δήμου να πλύνει τις διαβάσεις για να φύγει η σκόνη και να τονιστεί το παλιό, άσπρο χρώμα, μόνο ατυχής μπορεί να θεωρηθεί, αφού κανένα αποτέλεσμα δεν έφερε. Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν βάφτηκαν στην αρχή της καλοκαιρινής περιόδου όπως συνέβαινε τα περασμένα χρόνια.

 

Οι φοίνικες

Αλγεινή εικόνα παρουσιάζουν και οι φοίνικες της παραλίας που τους έχουν πνίξει, κυριολεκτικά, τα αγριόχορτα, δημιουργώντας μια οργιώδη βλάστηση στη βάση τους. Αντιλαμβάνομαι ότι το συνεργείο πρασίνου του Δήμου, που αντικειμενικά είναι από τα πιο αξιόλογα συνεργεία και μας έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, είναι ολιγομελές και οι ανάγκες του Δήμου τεράστιες. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί δεν δόθηκε το συγκεκριμένο τμήμα σε κάποιον εξωτερικό εργολάβο, ώστε να μην παρουσιάζει, εν μέσω Αυγούστου, αυτή την αποκαρδιωτική εικόνα, που μόνο αρνητικά σχόλια προσφέρει;

 

Το ανοιχτό γυμναστήριο

Στην αρχή της τρέχουσας δημοτικής περιόδου ο Δήμος υιοθέτησε πρότασή μου και δημιούργησε ένα εξαιρετικό ανοιχτό γυμναστήριο (Open gym) σε δημοτικό χώρο στην περιοχή των Περιβολίων, που έδωσε υπεραξία και στα ξενοδοχεία της περιοχής. Τα δύο πρώτα χρόνια ο χώρος είχε καθημερινή επισκεψιμότητα από ντόπιος και ξένους που ήθελαν να κάνουν την καθημερινή γυμναστική τους, δίπλα στη θάλασσα. Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες της περιοχής είναι σκληρές με αποτέλεσμα, χωρίς να έχει συντηρηθεί ποτέ από τότε που τοποθετήθηκαν τα όργανα γυμναστικής, ο χώρος να είναι σε απαράδεκτη κατάσταση. Τα όργανα γυμναστικής είναι γεμάτα σκουριά, τα δέντρα που φυτεύτηκα είναι εντελώς παρατημένα και τα περισσότερα ξεραμένα, ενώ αγριόχορτα έχουν γεμίσει τον χώρο. Αυτή η εικόνα έχει ως αποτέλεσμα ο χώρος να μην είναι καθόλου ελκυστικός για χρήση, αλλά αντίθετα να έχει απαξιωθεί τελείως.

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες τέτοιες παρατηρήσεις εγκατάλειψης του παραλιακού μετώπου της πόλης. Αλλά, θεωρώ, ότι σκιαγράφησα αρκετά την εγκατάλειψη που έχει περιέλθει η βιτρίνα της πόλης μας. Το μέρος για το οποίο καυχιέται ο κάθε Ρεθεμνιώτης. Δεν λέω ότι ανακάλυψα την Αμερική με αυτές μου τις παρατηρήσεις-επισημάνσεις. Όλα τα παραπάνω έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί, αλλά και κουβεντιάζονται καθημερινά από τους πολίτες του Ρεθύμνου που περιδιαβαίνουν την παραλία μας.

Έστω και την ύστατη στιγμή, ας γίνουν τα αυτονόητα! Ας φτιάξουμε, επιτέλους αυτά τα μικρά που θα ομορφύνουν το παραλιακό μέτωπο της πόλης! Γιατί ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας! Ας μην τον χάσουμε από τέτοια μικρά αλλά ουσιαστικά πράγματα!