Νίκος Δερεδάκης

  Η μαντινάδα είναι μία μορφή έμμετρης ποίησης που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι ιαμβικοί δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία. Αποτελεί μέσο αυθόρμητης λαϊκής έκφρασης, κυρίως στην Κρήτη, που είναι ξακουστή για τις μαντινάδες της. Η κρητική μαντινάδα διακρίνεται για την ιδιάζουσα έκφραση, το μεστό της φράσης και αντανακλά τα αισθήματα, τη σκέψη και τη ζωή του κρητικού λαού. Αντλεί τη θεματολογία της από ποικίλους τομείς και ανάλογα διακρίνονται σε σκωπτικές μαντινάδες, ερωτικές, ευκαιριακές και φιλοσοφικές. Είτε ως φιλοσοφία, είτε εκφράζοντας παράπονο , η μαντινάδα επί αιώνες συνοδεύει τους Κρητικούς σε όλες τους τις στιγμές και στις εκδηλώσεις, στο σημείο που όσοι δεν είναι από την Κρήτη την θεωρούν αποκλειστικά κρητική ποιητική δημιουργία.

    Με τον κ. Γιάννη Τσακπίνη γνωρίστηκα πριν από μερικά χρόνια όταν ήμουν Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Ρουσσοσπιτίου. Με πολλή αγάπη αλλά και διακριτικότητα ο κ. Γιάννης βοήθησε τα μέγιστα στη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής του σχολείου, θεωρώντας το ως χρέος και υποχρέωση στο σχολείο των παιδικών του χρόνων.

  Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το βιβλίο του Γιάννη Τσακπίνη «Βιώματα της Κατοχής. Οδοιπορικό βιωμάτων ενός ηλικιωμένου 80 ετών». Ο Γιάννης Τσακπίνης, απόστρατος αξιωματικός, χρόνια τώρα δημοσιεύει στον τοπικό Τύπο τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων από τα πέτρινα χρόνια της γερμανικής Κατοχής όπως ο ίδιος τα βίωσε στο χωριό του Καπεδιανά Ρεθύμνου.

  Το καλοκαίρι του 2013 κατέβηκαν στο Ρέθυμνο τρεις φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών, προσκεκλημένοι από το Λιμενικό Ταμείο Ρεθύμνου, για να δουλέψουν στην πόλη μας κατασκευάζοντας τρία γλυπτά μεγάλου μεγέθους από ντόπια πέτρα (πωρόλιθο). Τα γλυπτά κατασκευάστηκαν επί τόπου στον χώρο της Μαρίνας.

Χάρτης του Ρεθύμνου του 1850 όπου φαίνονται καθαρά τα Τούρκικα Μεζάρια Με το παρόν δημοσίευμα θα επιχειρήσουμε μια ιστορική αναδρομή στην περιοχή της Μεγάλης Πόρτας και της Πλατείας Τεσσάρων Μαρτύρων, μέσα από φωτογραφίες της εποχής, γνωστές ή λιγότερες γνωστές…

  Το Ρέθυμνο τιμά τις επόμενες ημέρες τρεις σπουδαίους επιστήμονες που τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλαν τα μέγιστα για την ανάδειξη και προστασία της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου. Οι Νικόλαος Μουτσόπουλος, Ιορδάνης Δημακόπουλος και Ιωάννα Στεριώτου με τις μελέτες που εκπόνησαν και την ιστορική-αρχιτεκτονική καταγραφή των μνημείων της παλιάς πόλης έδωσαν στις νεότερες γενιές των Ρεθεμνιωτών όλη αυτή την ιστορική γνώση που πάνω της στηρίχτηκαν όλες οι μεταγενέστερες εκδόσεις βιβλίων σχετικά με την ιστορία του Ρεθύμνου.

  Μια ιδιαίτερη και πολύ εντυπωσιακή και πρωτότυπη γιορτή πραγματοποιούνταν στο προπολεμικό Ρέθυμνο με αφορμή την έλευση της Άνοιξης. Τα «Ανθεστήρια», όπως ονομαζόταν η γιορτή, πραγματοποιήθηκαν τα έτη 1937 και 1938 την πρώτη Κυριακή μετά την Πρωτομαγιά.

  Το α’ τρίμηνο του σχ. Έτους 2015-2016 υλοποιήσαμε με τους μαθητές της Ε2 τάξης του 5 ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Από πού κρατάει η σκούφια μου». Οι μαθητές κινήθηκαν σε τρείς κατευθύνσεις: 1.       Να βρουν στοιχεία για την προέλευση του επιθέτου τους από την πλευρά του πατέρα. 2.       Να καταγράψουν το γενεαλογικό τους δέντρο ανατρέχοντας στο χρόνο. 3.         Να βρουν στοιχεία για το χωριό καταγωγής τους, καθώς και μύθους, θρύλους, παραδόσεις σχετικά με αυτό. Παρακάτω καταγράφονται μερικά από τα επίθετα των μαθητών και η προέλευσή τους.

  Είναι γνωστή η μακραίωνη ιστορία της πόλης του Ρεθύμνου. Φαίνεται εξάλλου σε κάθε βήμα μας στα στενάκια της παλιάς Πόλης που αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο μνημεία πολλών ιστορικών περιόδων. Αυτό διαπίστωσα κάνοντας τη βόλτα μου στη Μαρίνα του Ρεθύμνου και αποτυπώνοντας την πόλη με το φωτογραφικό φακό. Είναι ξεκάθαρα στον επισκέπτη τέσσερα μνημεία που χαρακτηρίζουν τέσσερις ιστορικές περιόδους και ισάριθμους κατακτητές που βρέθηκαν στο Ρέθυμνο στο διάβα των αιώνων.