Νίκος Δερεδάκης

Το κείμενο αυτό γράφτηκε με αφορμή τα επεισόδια για την εγκατάσταση των μεταναστών που πραγματοποιήθηκαν στο Ρέθυμνο στις 28/9/2016, έξω από το Δημαρχείο.   Το σημερινό μου χρονογράφημα το γράφω με πραγματικό πόνο ψυχής, χωρίς καμιά υπερβολή. Αιτία τα προχθεσινά γεγονότα έξω από το Δημαρχείο με αφορμή την εγκατάσταση των Μεταναστών στην Κρήτη.

  Με τον όρο αυτό εννοούμε τη σφαγή 2-5 χιλιάδων Γάλλων Προτεσταντών από τους Καθολικούς στο Παρίσι το βράδυ της 24 ης Αυγούστου 1572. Είχε προηγηθεί η θρησκευτική μεταρρύθμιση του Μαρτίνου Λούθηρου το 1517, θεμελιωτή του Προτεσταντισμού, που μεταξύ άλλων είχε αμφισβητήσει ανοικτά το αλάθητο του Πάπα.

  Ο Παύλος μένει στον 2 ο όροφο σε ένα διαμέρισμα στον παραλιακό δρόμο. Ό,τι οικονομίες είχε, μαζί με ένα δάνειο που πήρε, τα έριξε όλα για να πάρει αυτό το διαμέρισμα. Και καμάρωνε και κόμπαζε για το σπίτι που αγόρασε. Χειμώνας ήταν. «Δεν θα καλοκαιριάσει; Πού θα πάει;» έλεγε. «Θα βγαίνω στη βεραντάρα μου, θα πίνω τη φραπεδιά μου και θα κοιτάζω τη θάλασσα. Ζωάρα!!!».

  Ανοίγουν μεθαύριο τα σχολεία! Με έχει φάει ο γιος μου! «Μπαμπά, τσάντα θέλω». Καθίσαμε και το συζητήσαμε. «Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, τέσσερις τσάντες έχεις! Και όλες καινούργιες. Τι να την κάνουμε άλλη μια; Να μας πιάνει τον χώρο; Άσε που δεν έχουμε και λεφτά. Καλύτερα με αυτά τα χρήματα να πάρεις κάτι άλλο». Ανένδοτος αυτός. «Θέλω, θέλω, θέλω!!!».

  Τώρα που βγήκαν τα αποτελέσματα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάθομαι και σκέφτομαι… Γεννήθηκα το 1968. Από την ηλικία των 6 ετών αποφάσισα να ανοίξω μια «επιχείρηση» με θέμα τη γνώση. Από την παιδική μου ηλικία δούλευα σκληρά για να στήσω την «επιχείρηση». Πρωί-απόγευμα δουλειά. Το παιχνίδι για μένα, σε σχέση με άλλους συνομηλίκους μου, ήταν πολύ λιγότερο. Η οικονομική επένδυση μεγάλη. Αγγλικά, Γερμανικά, μουσική, βιβλία… Οι «χρηματοδότες» μου ήθελαν η επιχείρηση να πάει καλά. Ήξεραν πως πριν ανοίξει η «επιχείρηση» έπρεπε να ξοδέψουν πολλά, πάρα πολλά μέχρι να αρχίσει να έχει κέρδη.