Νίκος Δερεδάκης

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  Ο προϋπολογισμός είτε του κράτους είτε του Δήμου είναι ένα εργαλείο, ένας «μπούσουλας», μπορούμε να πούμε, που δείχνει, όχι πάντα με πιστότητα και με ακρίβεια, την αναπτυξιακή πορεία, τις δυνατότητες αλλά και το όραμα του συντάκτη. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, σήμερα, καλούμαστε να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό της νέας Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ρεθύμνης. Την πρώτη χρονιά κατατέθηκε ένας προϋπολογισμός, πρόχειρος μπορούμε να πούμε, που ψηφίστηκε και από την αντιπολίτευση ως κίνηση καλής θέλησης και ομοψυχίας με γνώμονα τη δύσκολη, πραγματικά κατάσταση που ήταν ο Δήμος.

Ο Νίκος Ι. Δερεδάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1968, όπου τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1997 διορίστηκε ως δάσκαλος και υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία του Ν. Ρεθύμνου. Το 2006 αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Ρεθύμνου, μετά από δίχρονη μετεκπαίδευση σε θέματα Ειδικής Αγωγής. Έχει υπηρετήσει ως Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Ρουσσοσπιτίου και στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνου. Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ρεθύμνου, Αντιπρόεδρος και Γραμματέας του Συλλόγου Περιβολίων-Μισιρίων και Πρόεδρος του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ρεθύμνου. Έχει εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος Ρεθύμνου στις εκλογές του 2006, αλλά ανεξαρτητοποιήθηκε από το συνδυασμό του Δημάρχου Γ. Μαρινάκη τον Ιανουάριο του 2009. Σήμερα είναι Ταμίας της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνου και Σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Ρεθύμνου. Είναι συγγραφέας δέκα βιβλίων με θεματολογία, κυρίως, από την Τοπική Ιστορία και τη Λαογραφία, ενώ άρθρα του έχ

Την Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009, ο Δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Γιώργης Μαρινάκης μας κάλεσε από κοινού στο γραφείο του, στο πλαίσιο των επαφών που είχε με τους Δημοτικούς Συμβούλους της παράταξής μας, για να συζητήσουμε την πρόταση που είχε να μας καταθέσει σχετικά με την αναδιανομή αρμοδιοτήτων και θέσεων ευθύνης, ενόψει της δεύτερης διετίας της δημοτικής μας θητείας. Ο κ. Δήμαρχος μας έκανε μια συγκεκριμένη πρόταση, την οποία δεν δεχτήκαμε και του αντιπροτείναμε, χωρίς εκβιαστικά διλήμματα, κάποιες άλλες εναλλακτικές προτάσεις, τις οποίες δεν δέχτηκε ούτε καν να τις συζητήσει. Αντ’ αυτών μας απηύθυνε βαρύτατους προσωπικούς μειωτικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, σχετικά με τη μέχρι σήμερα αυτοδιοικητική μας πορεία και στάση, καθώς και εκφράσεις του τύπου: «η πολλή δημοκρατία βλάπτει» και «έκανα σφάλμα που σας κάλεσα να συζητήσουμε».