Ρέθυμνο: Ο τόπος με τα τρία πρόσωπα.

 

Να που για μια φορά ακόμη καταφέραμε να γίνουμε πρωτοσέλιδο ως τόπος! Μέχρι και ο Υπουργός προστασίας του πολίτη ασχολήθηκε, μέχρι και ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου!

«Τις πταίει» όμως; Γιατί έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας, τον βηματισμό μας ως κοινωνία; Αλλά, για ποια κοινωνία μιλάμε; Ή καλύτερα, για ποια απ’ όλες τις ρεθεμνιώτικες κοινωνίες; Γιατί, κατά πως φαίνεται, ο τόπος μας, το Ρέθυμνο, έχει τρεις κοινωνίες, τρία πρόσωπα, που δεν συναντιούνται ποτέ και πουθενά, σε κανένα επίπεδο.

Το πρώτο κομμάτι της κοινωνίας του Ρεθύμνου είναι αυτό που θα διαβάσει, πιθανόν, και το παρόν σημείωμα. Είναι οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι», άνδρες και γυναίκες που έχουν την λεγόμενη φυσιολογική ζωή. Θα σηκωθούν το πρωί, θα πάνε στη δουλειά τους, θα πάνε με την παρέα τους να φάνε σε κάποιο εστιατόριο ή ταβέρνα, Θα πάνε να πιούνε το ποτό τους σε κάποιο καφέ και θα γυρίσουν με την ώρα τους να αναπαυθούν για να ξεκινήσουν πάλι την επόμενη μέρα τους. Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που είναι, συνήθως νομοταγείς πολίτες, που αποφεύγουν να μπλέκουν σε φασαρίες, που δεν διστάζουν να πουν το «συγνώμη», που θα σταματήσουν στις διαβάσεις των πεζών, που θα προσπαθήσουν να αναθρέψουν τα παιδιά τους με τα κοινωνικά αποδεκτά πρότυπα. Το κοινωνικό αυτό ρεθεμνιώτικο σύνολο έχει ηλικία άνω των 25 ετών και σε αυτό ανήκουν και οι πολίτες, που κατά κανόνα, είναι στα κοινά.

Το δεύτερο κομμάτι της ρεθεμνιώτικης κοινωνίας το απαρτίζουν τα «παιδιά μας». Η ηλικία τους κυμαίνεται από τα 17 έως τα 25 χρόνια, ή λίγο παραπάνω. Πολλοί από αυτούς είναι φοιτητές, άλλοι άνεργοι και άλλοι κάνουν κανένα μεροκάματο στη χάση και στη φέξη. Ελάχιστοι μένουν μόνοι τους. Η πλειονότητα έχει τη σιγουριά της οικογενειακής εστίας. Η κοινωνική τους ζωή ξεκινά όταν οι γονείς τους, συνήθως, πηγαίνουν για ύπνο. Βγαίνουν μετά τις 11-12 το βράδυ για διασκέδαση και ολοκληρώνεται, συνήθως, με το πρώτο φως της ημέρας, ή και ακόμα πιο μετά. Τα μεσημέρια του καλοκαιριού θα τους «συναντήσουμε» σε κάποια οργανωμένη παραλία ή σε κάποιο beach bar να καπνίζουν ναργιλέ και να έχουν μια σαμπανιέρα με 2-3 μπουκάλια αλκοόλ. Στα πανηγύρια του καλοκαιριού είναι οι καλύτεροι πελάτες, αφού η κατανάλωση που κάνουν είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη! Λόγω ηλικίας αμφισβητούν τα πάντα, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που παίρνουν διάφορες «ουσίες». Η τσέπη τους, ανεξήγητα, είναι πάντα γεμάτη, άσχετα αν δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. Δεν θα διστάσουν να ανακατευτούν σε κάποια φασαρία, ανταλλάσσοντας μερικές «ψιλές», γεγονός που τους κάνει υπερήφανους. Η επικοινωνία μεταξύ τους γίνεται, κατά κύριο λόγο, με μηνύματα από το τελευταίο μοντέλο του iphone.    Η πρώτη ομάδα, με τη δεύτερη, πέραν των όποιων οικογενειακών σχέσεων, δεν συναναστρέφονται, σχεδόν ποτέ. Εκεί που τελειώνει η κοινωνική ζωή του ενός, ξεκινάει του άλλου. Γι αυτό, συνήθως, οι μεγαλύτεροι έχουν πλήρη άγνοια για το τι κάνουν τα παιδιά τους το βράδυ.

Το τρίτο κομμάτι της ρεθεμνιώτικης κοινωνίας είναι οι κάτοικοι των περιαστικών, ημιορεινών και ορεινών περιοχών. Ηλικιακά βρίσκονται ανάμεσα στα 16 και όσο πάει χρόνια! Οι περισσότεροι δεν είναι κάτοικοι της πόλης του Ρεθύμνου. Τους ξεχωρίζεις εύκολα όταν κινούνται ανάμεσά μας. Σχεδόν πάντα είναι μαυροφορεμένοι, επιμελώς αξύριστοι, και κινούνται με πολυτελή 4Χ4 αυτοκίνητα, καλογυαλισμένα, συνήθως με φιμέ τζάμια. Οι μουσικές τους προτιμήσεις είναι τα κρητικά τραγούδια και η μουσική, την οποία, πολλές φορές «επιβάλλουν» από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων τους. Κινούνται σε παρέες των 3-4 ατόμων, χωρίς, ποτέ, να υπάρχει μια γυναίκα μαζί τους. Σπάνια εργάζονται σε δουλειές μέσα στην πόλη, ενώ τον βιοπορισμό τους, πολλές φορές, καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου. Όταν κατεβαίνουν στην πόλη του Ρεθύμνου συχνάζουν σε συγκεκριμένα μαγαζιά εστίασης και αναψυχής. Το μορφωτικό τους επίπεδο είναι συνήθως ιδιαίτερα χαμηλό, αφού λίγοι έχουν τελειώσει το Λύκειο και αν αυτό συμβαίνει, συνήθως φοιτούν, ή έχουν τελειώσει κάποιο ΕΠΑΛ. Κυκλοφορούν όλες τις ώρες της ημέρας και πάντα παραγγέλνουν αρκετά μπουκάλια αλκοόλ, δυσανάλογα πολλά με τον αριθμό των μελών της παρέας τους. Η εμπλοκή τους σε φασαρία είναι συνηθισμένη, αφού δεν σηκώνουν «μύγα στο σπαθί τους» και δεν διστάζουν να σε προσβάλλουν και να φερθούν με απρέπεια. Η παραβατικότητα, σε όλες της τις εκφάνσεις, είναι μέρος της καθημερινότητάς τους, μέρος της ενηλικίωσης και της ανδρειοσύνης τους.  Έχουν μάθει να οδηγούν σε πολύ μικρή ηλικία, με δάσκαλο συνήθως τον πατέρα ή κάποιον άλλο συγγενή, ενώ αρκετοί δεν έχουν δίπλωμα οδήγησης. Οι περισσότεροι έχουν στην κατοχή τους τουλάχιστον ένα όπλο, εννοείται χωρίς άδεια.

Αυτές, λοιπόν, οι τρεις κοινωνικές ομάδες, με τα τόσο διαφορετικά χαρακτηριστικά, καλούνται να συνυπάρξουν σε αυτόν τον τόπο. Τρεις ομάδες, που δεν έχουν καμία σχέση η μια με την άλλη, που τα μέλη τους δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους. Η σύνθεση του παζλ δύσκολη…