Ένας αφανής ήρωας


         
   Έφυγε πριν από μερικές ημέρες ο κ. Γιώργος. Όχι, δεν έφυγε πλήρης ημερών. Μόλις 66 χρονών. Πριν μερικά χρόνια είχε πάρει τη σύνταξή του. Αλλά δεν κάθισε στο σπίτι του. Συνέχισε να εργάζεται κανονικά λες και τίποτα δεν είχε αλλάξει στην καθημερινότητά του.

            Αλλά ποιος ήταν ο κ. Γιώργος; Ο κ. Γιώργος ήταν ο επιστάτης στο 5ο Δημοτικό σχολείο που εργάζομαι. Ξεκίνησε ως υπάλληλος στη ΜΟΜΑ και όταν αυτή καταργήθηκε, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τον έφεραν σαν επιστάτη στο σχολείο. Από τότε ο κ. Γιώργος ήταν η ψυχή του σχολείου. Με μια αρμαθιά κλειδιά στο ένα χέρι και με ένα βαλιτσάκι με εργαλεία στο άλλο, έτρεχε από αίθουσα σε αίθουσα. Μια για να αλλάξει την κλειδαριά, μια για να βιδώσει κάτι, μια για να αλλάξει τη λάμπα. Και πάντα αγόγγυστα και με  το χαμόγελο στα χείλη. Ποτέ δεν είπε σε κανέναν μας «μαύρα μάτια έχεις». Κι εμείς πάντα τον βλέπαμε ως φίλο και συνεργάτη. Πάντα δίπλα μας, τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες.

Και έφτασε το 2008. Και βγήκε στη σύνταξη ο κ. Γιώργος. Αλλά ποια σύνταξη; Τον επόμενο Σεπτέμβρη ήταν πάλι εκεί. Στην αυλή του σχολείου με τα κλειδιά του και το βαλιτσάκι του. Κανείς από εμάς δεν είχε συνειδητοποιήσει τη συνταξιοδότησή του. Ο κ. Γιώργος δούλευε σαν πρώτα. Πρώτος ερχόταν το πρωί στο σχολείο και τελευταίος έφευγε.

            Και πριν λίγες ημέρες τον πρόδωσε η καρδιά του. Το σχολείο μας σύσσωμο τον αποχαιρέτησε στο τελευταίο του ταξίδι. Ακόμα και τα παιδιά τον αναζήτησαν εκείνη την πρώτη μέρα που έλειπε. «Πού είναι ο κ. Γιώργος; Γιατί είναι κλειστή η πόρτα;» ρωτούσαν.

            Και σήμερα διαπιστώσαμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί την απουσία του. «Ποιος θα ανοίγει το σχολείο το πρωί;» «Ποιος θα ανοίγει την πόρτα στους αργοπορημένους μαθητές;» Ποιος θα διεκπεραιώνει την αλληλογραφία του σχολείου;» Αναστατωμένο όλο το σχολείο μετά την αιφνίδια και αδόκητη απουσία του κ. Γιώργου.

            Γιατί ο κ. Γιώργος, όπως είπε και ο Διευθυντής μας στον τελευταίο αποχαιρετισμό που του απηύθυνε, ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση. Ήταν εν ενεργεία συνταξιούχος Δημόσιος υπάλληλος. Κατηγορία ανθρώπων που δεν υπάρχει σήμερα και δεν ξέρω αν θα ξαναϋπάρξει…

Καλό σου ταξίδι κ. Γιώργο. Και από εκεί ψηλά που θα μας βλέπεις σίγουρα θα μας μαλώνεις αν δεν κάνουμε σωστά όλα όσα εσύ έκανες για το σχολείο μας…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αχυράνθρωποι.

Δήμαρχος ...εξ' αποστάσεως!

Η παραδοσιακή κρητική φορεσιά στο πέρασμα του χρόνου