Τοποθέτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2009
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο προϋπολογισμός είτε του κράτους είτε του Δήμου είναι ένα εργαλείο, ένας «μπούσουλας», μπορούμε να πούμε, που δείχνει, όχι πάντα με πιστότητα και με ακρίβεια, την αναπτυξιακή πορεία, τις δυνατότητες αλλά και το όραμα του συντάκτη. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, σήμερα, καλούμαστε να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό της νέας Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ρεθύμνης. Την πρώτη χρονιά κατατέθηκε ένας προϋπολογισμός, πρόχειρος μπορούμε να πούμε, που ψηφίστηκε και από την αντιπολίτευση ως κίνηση καλής θέλησης και ομοψυχίας με γνώμονα τη δύσκολη, πραγματικά κατάσταση που ήταν ο Δήμος.
Δύο χρόνια μετά, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει όσον αφορά στα οικονομικά δεδομένα του Δήμου. Απ’ τη μια έχουμε τη φιλότιμη, πράγματι προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να βάλει μια τάξη στην αταξία των προηγούμενων ετών με την τήρηση των οικονομικών κωδικών του προϋπολογισμού και από την άλλη διαπιστώνουμε, δια στόματος, μάλιστα, του Δημάρχου, ότι το χρέος του Δήμου αντί να μειώνεται αυξάνεται και μάλιστα θεαματικά. Τη διετία 2007-2008 το χρέος αυξήθηκε κατά 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Ένταση εσόδων, πράγματι, υπήρξε. Και ποσοστιαία η αύξηση μπορεί να ακούγεται εντυπωσιακή, αλλά σε πραγματικά οικονομικά δεδομένα ήταν πολύ μικρή για να καλύψει, έστω και κατ’ ελάχιστο, τις αυξημένες οικονομικές ανάγκες του Δήμου. Για μια ακόμη χρονιά ο προϋπολογισμός του Δήμου Ρεθύμνης δεν είναι αναπτυξιακός, δεν έχει όραμα, δεν έχει μεγαλεπήβολους στόχους. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού για μια χρονιά ακόμη καλούμαστε να διαχειριστούμε τη μιζέρια μας. Το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού το αποτελούν ανελαστικές δαπάνες, ενώ το τεχνικό πρόγραμμα, το οποίο και εγώ το ψήφισα πριν από μερικές εβδομάδες, είναι τόσο φτωχό που δεν αρμόζει σε έναν μητροπολιτικό Δήμο με τόσες ανάγκες. Θα υπενθυμίσω τη δήλωση του νέου αντιδημάρχου οικισμών, του κ. Δελήμπαση, που τις πρώτες ημέρες ανάληψης των καθηκόντων του είπε ότι το 1 εκατομμύριο ευρώ που αντιστοιχεί και στα 11 δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου, μετά βίας θα έλυνε τα προβλήματα ενός μόνο οικισμού. Σε αυτό, βέβαια, το θέμα, της οικονομικής, δηλαδή, δυσπραγίας του Δήμου, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει προσωπικά ο ίδιος ο Δήμαρχος, ο οποίος για δύο ολόκληρα χρόνια επέδειξε χαρακτηριστική ολιγωρία και αδυναμία στο να μπορέσει να φέρει κονδύλια από εθνικούς πόρους στο Δήμο. Γιατί, ας μην γελιόμαστε: Δήμος ο οποίος περιμένει να εκτελέσει έργο με τους δικούς του πόρους, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει ούτε τα απαραίτητα. Κάνει μόνο διαχείριση και αυτή, πολλές φορές, με αναμφίβολα αποτελέσματα. Και βέβαια δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία ότι ο Δήμαρχος δεν ανήκει στο κυβερνών κόμμα, άρα οι πόρτες είναι κλειστές γι αυτόν. Με αυτή τη λογική το 50% των Δημάρχων και των Δήμων που δεν ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη θα έπρεπε να έχουν βάλει λουκέτο στους Δήμους τους και να περιμένουν να αλλάξει η πολιτική κατάσταση για να παράξουν έργο. Δυστυχώς ο Δήμαρχος δεν φώναξε, δεν πίεσε, δεν απαίτησε. Περίμενε πως από το γραφείο του στο Ρέθυμνο και με τα θεσμικά υπομνήματα που έστελνε, χωρίς συχνές επισκέψεις στα υπουργεία και ασφυκτική πίεση στους αρμοδίους, υπουργούς, υφυπουργούς και Γεν. γραμματείς, θα έρχονταν τα κονδύλια τους από μόνα τους στο Ρέθυμνο. Δυστυχώς, δεν γίνεται έτσι. Παρόλα αυτά ψηφίζω τον προϋπολογισμό για δύο λόγους:
Ο προϋπολογισμός είτε του κράτους είτε του Δήμου είναι ένα εργαλείο, ένας «μπούσουλας», μπορούμε να πούμε, που δείχνει, όχι πάντα με πιστότητα και με ακρίβεια, την αναπτυξιακή πορεία, τις δυνατότητες αλλά και το όραμα του συντάκτη. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, σήμερα, καλούμαστε να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό της νέας Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ρεθύμνης. Την πρώτη χρονιά κατατέθηκε ένας προϋπολογισμός, πρόχειρος μπορούμε να πούμε, που ψηφίστηκε και από την αντιπολίτευση ως κίνηση καλής θέλησης και ομοψυχίας με γνώμονα τη δύσκολη, πραγματικά κατάσταση που ήταν ο Δήμος.
Δύο χρόνια μετά, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει όσον αφορά στα οικονομικά δεδομένα του Δήμου. Απ’ τη μια έχουμε τη φιλότιμη, πράγματι προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να βάλει μια τάξη στην αταξία των προηγούμενων ετών με την τήρηση των οικονομικών κωδικών του προϋπολογισμού και από την άλλη διαπιστώνουμε, δια στόματος, μάλιστα, του Δημάρχου, ότι το χρέος του Δήμου αντί να μειώνεται αυξάνεται και μάλιστα θεαματικά. Τη διετία 2007-2008 το χρέος αυξήθηκε κατά 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Ένταση εσόδων, πράγματι, υπήρξε. Και ποσοστιαία η αύξηση μπορεί να ακούγεται εντυπωσιακή, αλλά σε πραγματικά οικονομικά δεδομένα ήταν πολύ μικρή για να καλύψει, έστω και κατ’ ελάχιστο, τις αυξημένες οικονομικές ανάγκες του Δήμου. Για μια ακόμη χρονιά ο προϋπολογισμός του Δήμου Ρεθύμνης δεν είναι αναπτυξιακός, δεν έχει όραμα, δεν έχει μεγαλεπήβολους στόχους. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού για μια χρονιά ακόμη καλούμαστε να διαχειριστούμε τη μιζέρια μας. Το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού το αποτελούν ανελαστικές δαπάνες, ενώ το τεχνικό πρόγραμμα, το οποίο και εγώ το ψήφισα πριν από μερικές εβδομάδες, είναι τόσο φτωχό που δεν αρμόζει σε έναν μητροπολιτικό Δήμο με τόσες ανάγκες. Θα υπενθυμίσω τη δήλωση του νέου αντιδημάρχου οικισμών, του κ. Δελήμπαση, που τις πρώτες ημέρες ανάληψης των καθηκόντων του είπε ότι το 1 εκατομμύριο ευρώ που αντιστοιχεί και στα 11 δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου, μετά βίας θα έλυνε τα προβλήματα ενός μόνο οικισμού. Σε αυτό, βέβαια, το θέμα, της οικονομικής, δηλαδή, δυσπραγίας του Δήμου, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει προσωπικά ο ίδιος ο Δήμαρχος, ο οποίος για δύο ολόκληρα χρόνια επέδειξε χαρακτηριστική ολιγωρία και αδυναμία στο να μπορέσει να φέρει κονδύλια από εθνικούς πόρους στο Δήμο. Γιατί, ας μην γελιόμαστε: Δήμος ο οποίος περιμένει να εκτελέσει έργο με τους δικούς του πόρους, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει ούτε τα απαραίτητα. Κάνει μόνο διαχείριση και αυτή, πολλές φορές, με αναμφίβολα αποτελέσματα. Και βέβαια δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία ότι ο Δήμαρχος δεν ανήκει στο κυβερνών κόμμα, άρα οι πόρτες είναι κλειστές γι αυτόν. Με αυτή τη λογική το 50% των Δημάρχων και των Δήμων που δεν ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη θα έπρεπε να έχουν βάλει λουκέτο στους Δήμους τους και να περιμένουν να αλλάξει η πολιτική κατάσταση για να παράξουν έργο. Δυστυχώς ο Δήμαρχος δεν φώναξε, δεν πίεσε, δεν απαίτησε. Περίμενε πως από το γραφείο του στο Ρέθυμνο και με τα θεσμικά υπομνήματα που έστελνε, χωρίς συχνές επισκέψεις στα υπουργεία και ασφυκτική πίεση στους αρμοδίους, υπουργούς, υφυπουργούς και Γεν. γραμματείς, θα έρχονταν τα κονδύλια τους από μόνα τους στο Ρέθυμνο. Δυστυχώς, δεν γίνεται έτσι. Παρόλα αυτά ψηφίζω τον προϋπολογισμό για δύο λόγους:
1. Επειδή ψήφισα πριν από λίγο καιρό το τεχνικό πρόγραμμα, που αποτελεί το ουσιαστικό αναπτυξιακό κομμάτι του προϋπολογισμού, άρα θα ήμουν ανακόλουθος αν δεν ψήφιζα και τον προϋπολογισμό. 2. Επειδή πραγματικά πιστεύω ότι στην οικονομική μιζέρια που βρίσκεται ο Δήμος, ο προϋπολογισμός που κατατίθεται σήμερα, λογιστικά και μόνο, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει.
Σχόλια