Νίκος Δερεδάκης

  Μπορεί να έχουν περάσει πάνω από εικοσιπέντε χρόνια, αλλά μερικά πράγματα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη.             Ήταν παραμονές πρωτοχρονιάς του 1991 και υπηρετούσα φαντάρος στο στρατόπεδο Καρατάσου στη Θεσσαλονίκη. Μαζί μου υπηρετούσε και ο Μανώλης, καλός φίλος από το Ηράκλειο, που είχαμε γνωριστεί στον στρατό. Ο αδερφός του Μανώλη ήταν φοιτητής τότε στη Θεσσαλονίκη και συχνά-πυκνά πηγαίναμε στο φοιτητικό διαμερισματάκι του, κάπου στο κέντρο της πόλης, όταν είχαμε έξοδο.

  Κοντά στα 1.500 χρόνια έχουν περάσει από τη γέννηση του Μωάμεθ στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Ενός ταπεινού καμηλιέρη που κυνηγημένος για τις ιδέες του και τη διδασκαλία του κατέφυγε στη Μεδίνα για να γλυτώσει τη ζωή του. (Πόσα, αλήθεια, κοινά στοιχεία με τον Χριστό που κυνηγήθηκε κι αυτός για τις ιδέες του…). Ο Μωάμεθ επηρεάστηκε πολύ από τις μονοθεϊστικές θρησκείες της εποχής, Ιουδαϊσμό και Χριστιανισμό (λέγεται πως είδε δύο φορές τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στο όνειρό του) και πάνω σε αυτές στήριξε τη νέα θρησκεία, τον Ισλαμισμό.

  Φτάσαμε κιόλας στα μέσα του Δεκέμβρη. Του μήνα των Χριστουγέννων. Μεγάλη γιορτή αναμφίβολα. Η μεγαλύτερη της χριστιανοσύνης. Τα παλιότερα χρόνια τα νιώθαμε τα Χριστούγεννα. Ήταν κάτι διαφορετικό. Κατ’ αρχήν η οικογένεια θα έτρωγε κρέας. Μεγάλη πολυτέλεια για εκείνη την εποχή των στερήσεων και της ανέχειας. Θα έσφαζαν τον χοίρο, που μεγάλωναν αρκετούς μήνες πριν, θα έτρωγαν όσο έτρωγαν και το υπόλοιπο κρέας θα το έκαναν λουκάνικα, απάκια, σύγκλινα και τόσα άλλα καλούδια.

Συμπληρώνονται σε λίγο καιρό 7 χρόνια από το πρώτο μνημόνιο. Και μπορεί ο 20 ος αιώνας, για την Ελλάδα, να είχε σαν μελανά σημεία τους δύο παγκοσμίους πολέμους και τη μικρασιατική καταστροφή, ο 21 ος αιώνας, όμως, θα στιγματιστεί από την οικονομική κατάσταση της χώρας.

  Πραγματοποιήθηκαν   την περασμένη Πέμπτη στα Χανιά οι εορταστικές εκδηλώσεις για τα 103 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.   Η επίσημη ανακήρυξη της ένωσης έγινε στα Χανιά την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, μέσα σε ιδιαίτερα πανηγυρικό κλίμα.

  Τι κι αν περάσαμε δύο παγκοσμίους πολέμους; Τι κι αν βιώσαμε για τέσσερα χρόνια τις θηριωδίες των Ναζί; Ο φόρος αίματος που πληρώσαμε μοιάζει να ωχριά μπροστά σε αυτό που συμβαίνει κάθε μέρα, κάθε χρόνο στους δρόμους της Κρήτης.

Ήρθε ο Ομπάμα στην Αθήνα κι έφυγε κιόλας. Μας άφησε όμως αρκετά. Μας άφησε 500 πράκτορες της CIA , το Air force 1, τις δύο υπέρ-θωρακισμένες λιμουζίνες του και πολλά πολλά άλλα.