Νίκος Δερεδάκης

  Πολιτική και στατιστική ανάλυση στο εκλογικό αποτέλεσμα της 17 ης Ιουνίου Τίτλοι τέλους για τις σημαντικότερες, ίσως, εκλογές της μεταπολεμικής Ελλάδας. Και το αποτέλεσμα που βγαίνει; Όλοι ευχαριστημένοι…πλην ΚΚΕ! Η ΝΔ πρώτο κόμμα, έστω και με βραχεία κεφαλή, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρότατη αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ διατήρησε τα ποσοστά του, και οι υπόλοιποι κινήθηκαν εκεί που όλοι περίμεναν. Και βέβαια, το ξύλο του Κασιδιάρη on air , ενδυνάμωσε τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Αναμφίβολα οι εκλογές της 17 ης Ιουνίου είναι οι κρισιμότερες, όχι μόνο μεταπολιτευτικά, αλλά και μεταπολεμικά, θα τολμήσω να πω. Και ίσως είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορεί να κάνει κανείς ασφαλείς προβλέψεις και οι δημοσκόποι έχουν στην κυριολεξία χάσει τον ύπνο τους αφού διακυβεύεται η αξιοπιστία τους. Μια παράμετρος, όμως, που δεν έχει αναδειχθεί αρκετά, είναι αυτή της αποχής. Στις εκλογές της 6 ης Μαΐου η αποχή, παρά τις αντίθετες προβλέψεις, είχε φτάσει σε ποσοστό, περίπου, 35%. Θεωρώ, ότι στις εκλογές της Κυριακής η αποχή θα αυξηθεί για κάποιους συγκεκριμένους λόγους:

Πολλοί, τον τελευταίο καιρό, αναφέρονται στο διακύβευμα των εκλογών της 17 ης Ιουνίου. Και προκρίνουν ως δίλημμα το γνωστό, πλέον, «ευρώ ή δραχμή», «μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη». Αυτό, βέβαια, είναι η μια όψη του νομίσματος, ή καλύτερα η κορφή του παγόβουνου. Κι αυτό διότι βρισκόμαστε σε μια Ευρώπη που, αν εξαιρέσει κανείς την περίοδο που κάποια κράτη κυβερνούνταν από κομουνιστικά καθεστώτα τύπου Ε.Σ.Σ.Δ., κυβερνήθηκε και εξακολουθεί να κυβερνείται από δύο κυρίαρχα   πολιτικά συστήματα: Τη σοσιαλδημοκρατία και το φιλελευθερισμό.

Πολιτική Τριλογία Μέρος Γ’ Τελικά, αυτά τα 2,5 χρόνια του μνημονίου έφεραν τα πάνω κάτω όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία αλλά και στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Για   πρώτη φορά 7κομματικη Βουλή, για πρώτη φορά καταβαράθρωση του δικομματισμού, για πρώτη φορά τρομακτική άνοδος της Αριστεράς. Και μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό, αναδείχθηκε μια «νέα» πολιτική φυσιογνωμία, ο Αλέξης Τσίπρας.

Πολιτική Τριλογία. Μέρος Β’ Όταν το 1974 ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ερχόταν απ’ το Παρίσι και ίδρυε τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα περίμενε ότι μετά από 4 δεκαετίες το κόμμα του, ασθμαίνοντας, θα έπαιρνε μετά βίας 19%. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε μια μεγάλη δεξιά παράταξη για να βρουν στέγη όλες οι τάσεις: Από την άκρα δεξιά μέχρι τον άκρατο φιλελευθερισμό. Κι όσο αυτός βρισκόταν στο τιμόνι όλα πήγαιναν ρολόι. Νικητής στις εκλογές του ’74, νικητής και στις εκλογές του ’77. Μετά, ήρθε το ΠΑΣΟΚ και με το σύνθημα της «ΑΛΛΑΓΗΣ» τα συμπαρέσυρε όλα.

Πολιτική Τριλογία Μέρος Α’ Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα: Τρεις λέξεις με τεράστια βαρύτητα για το 1974 που ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα τι, άραγε, έχει μείνει από τη σηματοδότηση του αρκτικόλεξου; Πανελλήνιο: Μόλις και μετά βίας 13%. Σοσιαλιστικό: Άδειο πουκάμισο. Κίνημα: Προ πολλού έχει χάσει τη σημασία του.

Έντονα συζητείται, όχι μόνο το τελευταίο διάστημα, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια αν θα ήταν καλύτερα για τους Έλληνες και τη χώρα η παραμονή ή όχι στο ευρώ, η επιστροφή ή όχι στη δραχμή. Το πολιτικό σύστημα της χώρας υπεραμύνεται της παραμονή στο ευρώ, παρότι αναγνωρίζει ότι αυτό συνεπάγεται τεράστιες θυσίες από τους Έλληνες, χωρίς, βέβαια, κανείς τους να αναφέρει (αφού προφανώς δεν γνωρίζει) μέχρι πού θα φτάσουν αυτές οι θυσίες, στους ήδη εξαθλιωμένους και εθνικά ταπεινωμένους Έλληνες. Συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις και οι συν αυτοίς δεν θέλουν την επιστροφή στη δραχμή αφού: