Έφυγε ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ Δημήτρης Αρχοντάκης

 

Τον Δημήτρη Αρχοντάκη τον γνώρισα στα μέσα της δεκαετίας του 1980, που, όπως και πολλοί άλλοι έφηβοι, παρακολουθούσαμε τα μαθήματα των Αρχαίων Ελληνικών και της Έκθεσης στο φροντιστήριό του επί της οδού Γερακάρη. Καθηλωτικός σαν καθηγητής, με μοναδική και άριστη γνώση και εκφορά της ελληνικής γλώσσας, μας καθήλωνε με την ευρυμάθεια και την ευφράδειά του.

Τον πολιτικό και άνθρωπο Δημήτρη Αρχοντάκη τον γνώρισα δύο δεκαετίες αργότερα, στην αρχή της δεκαετίας του 2000, από το 2002 έως και το 2006 που ήταν η τελευταία του δημαρχιακή θητεία. Ήμουν, μπορώ να πω, από τους φανατικούς πολέμιούς του, με αιχμηρά δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο. Ποτέ, όμως, ο Δημήτρης Αρχοντάκης δεν μου απάντησε. Αντίθετα, όποτε συναντιόμασταν στον δρόμο πάντα ήταν ευγενικότατος μαζί μου χαιρετώντας με χαμόγελο και αποκαλώντας με πάντα με το μικρό μου όνομα. Θυμάμαι, αξέχαστα, ένα πρωινό, που είχα βγει με τους μαθητές μου για έναν περίπατο στο κέντρο της πόλης, αυτός, οδηγώντας το δημαρχιακό αυτοκίνητο, περίμενε υπομονετικά στη διάβαση των πεζών, χαμογελαστός, να περάσουμε όλοι, καλημερίζοντάς μας, και μετά να συνεχίσει τον δρόμο του.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Δημήτρης Αρχοντάκης αποσύρθηκε από τα Δημοτικά πράγματα για να ασχοληθεί, όπως ο ίδιος είχε πει, με τις δύο μεγάλες του αγάπες. Το γράψιμο και το κυνήγι, που τόσο πολύ του είχαν λείψει. Εγώ θα προσθέσω και την πρέφα, αφού συχνά πυκνά τον έβλεπα σε συγκεκριμένο καφενείο της πόλης, τα απογεύματα, να παίζει χαρτιά με παρέα φίλων του.

Η τύχη το έφερε έτσι, που για χρονικό διάστημα περίπου ενός χρόνου, έμπαινα τακτικά στο σπίτι του, στην οδό Μαρούλη, δίπλα στη Φιλαρμονική. Εκεί γνώρισα τον άνθρωπο και διανοούμενο Δημήτρη Αρχοντάκη. Απλός, ήρεμος, εγκάρδιος, προσηνής, είχαμε συζητήσει για διάφορα θέματα του Δήμου του Ρεθύμνου, που στα 27 χρόνια της θητείας του, σαν Δήμαρχος Ρεθύμνου είχε διαχειριστεί. Στο σπινθηροβόλο βλέμμα του έβλεπα το πάθος και την αγάπη του για το Ρέθυμνο. Ένα Ρέθυμνο που ο Δημήτρης Αρχοντάκης το παρέλαβε μια «χωριόπολη» και το παρέδωσε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη.

Δυο-τρια πράγματα μόνο θα αναφέρω, που μέχρι και σήμερα φέρνουν τη σφραγίδα του: Το μεγάλο αποχετευτικό δίκτυο της Παλιάς και νέας πόλης, που δοκιμάστηκε με επιτυχία στις πρόσφατες πλημμύρες, την πλήρη ανάπλαση της παλιάς μας πόλης και την απόκτηση από τον Δήμο του κάστρου της Φορτέτζας, που από ένα σωρός από πέτρες, έγινε ο πολιτιστικός πολυχώρος του Ρεθύμνου.

Ο Δημήτρης Αρχοντάκης δοκιμάστηκε χρόνια από προβλήματα της υγείας του. Τα ξεπέρασε όμως παλικαρίσια με στωικότητα, εγκαρτέρηση και χαμόγελο. Σήμερα, έφυγε ανέλπιστα… Από την κακιά την ώρα που λέμε… Από εκεί που δεν το περίμενε κανείς… Έχοντας δημοσιεύσει, μερικές ημέρες πριν την άποψη του, πάντα εμπεριστατωμένα, για το νέο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου μας, αλλά και τις πασχαλινές του ευχές με την «ξεκουμπίστρα» μια παλιά εύθυμη ηθογραφία…

Καλό σου ταξίδι ΔΗΜΑΡΧΕ, Δημήτρη Αρχοντάκη!

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το δημοσίευμά μου «Οι Δήμαρχοι του Ρεθύμνου από την Τουρκοκρατία έως σήμερα» που είχε δημοσιευτεί τον Γενάρη του 2010, που αφορά στην περίοδο της δημαρχίας Αρχοντάκη.

«Η Χούντα των Συνταγματαρχών διορίζει Δήμαρχο το νεαρό τότε φιλόλογο Δημήτριο Αρχοντάκη (1939-), χωρίς, όπως ο ίδιος αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του, να έχει μέχρι σήμερα καταλάβει τον τρόπο και την αιτία της επιλογής του. Ο Αρχοντάκης παραμένει στη θέση του μέχρι τις 31 Νοεμβρίου 1974, οπότε και αναλαμβάνει ως μεταβατικός Δήμαρχος της εθνικής Κυβέρνησης ο Πρωτοδίκης Γεώργιος Καπερώνης μέχρι το Μάιο του 1975 που προκηρύσσονται εκλογές.

Στις εκλογές της 30/9/1975 διεκδικούν την ψήφο των Ρεθεμνιωτών δυο υποψήφιοι Δήμαρχοι. Ο δικηγόρος και δημοσιογράφος Μανώλης Καλαϊτζάκης και ο δάσκαλος και εκδότης των Ρεθυμνιώτικων Νέων Γιάννης Χαλκιαδάκης. Νικητής των εκλογών με 2940 ψήφους και ποσοστό 54% αναδεικνύεται ο Μανώλης Καλαϊτζάκης ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του μέχρι το Δεκέμβριο του 1978. Επί δημαρχίας του ευτύχησε να δει το Πανεπιστήμιο Κρήτης να ξεκινά τη λειτουργία του.

Στις επόμενες εκλογές, που διενεργούνται στις 15/10/1978, αντίπαλοι είναι ο Δημήτριος Αρχοντάκης και ο γιατρός Γιώργης Αγγελιδάκης. Τις εκλογές κερδίζει ο Δημήτριος Αρχοντάκης παίρνοντας 3225 ψήφους και ποσοστό 51,9%. Η θητεία του διαρκεί μέχρι το τέλος του 1982.

Στις εκλογές της 17/10/1982, έχουμε πλήρη κομματικοποίηση που μέχρι τότε ήταν σχεδόν απούσα. Ο χημικός μηχανικός Χρήστος Σκουλούδης στηρίζεται επίσημα από ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτερικού, ενώ ο επιχειρηματίας Γιάννης Ζαχαριουδάκης δηλώνει μεν ανεξάρτητος, αλλά στηρίζεται από το κόμμα των Φιλελευθέρων και τη Ν.Δ. Ο μέχρι πρότινος Δήμαρχος Δημήτρης Αρχοντάκης φεύγει στη Γερμανία για σπουδές και δεν ασχολείται με τις εκλογές. Νικητής των εκλογών, πανηγυρικά, αναδεικνύεται ο Χρήστος Σκουλούδης συγκεντρώνοντας 4479 ψήφους και ποσοστό 60,45%.

Επόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι στις 12/10/1986. Αυτή τη φορά οι υποψηφιότητες είναι τρεις: Χρήστος Σκουλούδης με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Αρχοντάκης, που έχει επιστρέψει από τη Γερμανία, με τη στήριξη της Ν.Δ., και ο Πολιτικός Μηχανικός και Μουσικός Μπάμπης Πραματευτάκης ως αναξάρτητος αλλά με τη στήριξη των Αριστερών Δυνάμεων. Η πρώτη Κυριακή δεν δίνει νικητή με 50%, αφού ο Αρχοντάκης συγκεντρώνει το 46,65%, ο Σκουλούδης το 39,98% και ο Πραματευτάκης το 13,37%. Έτσι, πάμε σε δεύτερο γύρο που νικητής αναδεικνύεται ο Χρήστος Σκουλούδης με ποσοστό 50,97%. Χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών είναι τα πρώτα γκάλοπ από πλευράς των συνδυασμών (χωρίς βέβαια επιστημονική τεκμηρίωση) για να δημιουργήσουν κλίμα νίκης και για πρώτη φορά προεκλογικά άρθρα στον Τύπο από υποψήφιους Δημοτικός Συμβούλους (για ευνόητους βέβαια λόγους).

Οι Ρεθεμνιώτες προσφεύγουν ξανά στις κάλπες στις 14/10/1990. Αυτή τη φορά διεκδικητές, με γνωστές πλέον τις κομματικές στηρίξεις, οι Δημήτρης Αρχοντάκης και Κώστας Λαμπρινός. Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση έχουμε για πρώτη φορά διαφημιστικές καταχωρήσεις των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων στις τοπικές εφημερίδες. Νικητής ανακηρύσσεται ο Δημήτρης Αρχοντάκης με ποσοστό 50,94%

Δεύτερη συνεχόμενη νίκη του Δημήτρη Αρχοντάκη έχουμε και στις επόμενες εκλογές της 16/10/1994, με ποσοστό 50,32%, πάλι με αντίπαλο τον Κώστα Λαμπρινό.

Στις εκλογές της 11/10/1998 εφαρμόζεται για πρώτη φορά ο νόμος 2539/1997, ο γνωστός μας Καποδίστριας που αφορά στη συνένωση Δήμων και Κοινοτήτων. Έτσι στην πόλη του Ρεθύμνου προσαρτώνται 11 ακόμα Δημοτικά Διαμερίσματα, αυξάνοντας το εκλογικό Σώμα του Δήμου. Υποψήφιοι και σε αυτές τις εκλογές είναι ο Δημήτρης Αρχοντάκης με αντίπαλο τον καθηγητή Αγγλικών Γιάννη Παραγιουδάκη. Και σε αυτές τις εκλογές έχουμε καθαρή νίκη του συνδυασμού Αρχοντάκη με ποσοστό 55,76%.

Οι επόμενες εκλογές ορίζονται για τις 13/10/2002. Οι κύριοι υποψήφιοι είναι τρεις: Δημήτρης Αρχοντάκης, Μανώλης Λίτινας και Δημήτρης Βαονάκης. Αυτή τη φορά δεν έχουμε νικητή από την πρώτη Κυριακή, μιας και κανείς δεν συγκέντρωσε το 50% των ψήφων. Συγκεκριμένα ο συνδυασμός Αρχοντάκη πήρε το 48,65%, ο συνδυασμός Λίτινα το 32,61% και ο συνδυασμός Βαονάκη το 12,14%. Σε δεύτερο γύρο πήγαν οι Λίτινας-Αρχοντάκης με νικητή το δεύτερο με ποσοστό 57,17%. Έτσι ο ρεθεμνιώτικος λαός του έδωσε για τέταρτη συνεχόμενη τετραετία την εντολή να διοικήσει την πόλη, και τον έχρισε παράλληλα ως το μακροβιότερο Δήμαρχο του Ρεθύμνου με 27 συνολικά έτη δημαρχιακής θητείας».