Ο Πλακιάς του χθες ή... ο Χάρης του χθες!!!



Χαρίδημου Α. Παπαδάκη

Βιβλιοπαρουσίαση

Έχοντας γνωρίσει το Χάρη Παπαδάκη αρκετά καλά τα τελευταία χρόνια, έχω αντιληφθεί ότι δεν είναι το χέρι του αυτό που κινεί τη γραφίδα. Ο Χάρης, οτιδήποτε γράφει, το γράφει με την ψυχή του, με την καρδιά του. Το συναίσθημα είναι ο μέντοράς του, η αφανής πηγή έμπνευσής του. Νταραμανελίτης, Χασαπιά, το νερό μιας πολιτείας, Χαλικούτες, ο φάρος του Ρεθύμνου και τώρα ο Πλακιάς. Όλα έχουν το στίγμα του Χάρη, την ιδιαίτερη γραφή του, την καυστική και μονίμως αντιδραστική και ανατρεπική.

Πολλοί θα αναρωτιούνται τι δουλειά έχει ο Χάρης Παπαδάκης, ο επιτυχημένος δικηγόρος και ιστορικός ερευνητής με τον Πλακιά. Ο Χάρης έλκει την καταγωγή του από τα Σελιά, τα οποία και τιμά δεόντως. Ο Πλακιάς διακαιρικά ήταν το επίνειο τόσο των Σελίων όσο και της Μύρθιου. Γι αυτό και μέχρι σήμερα ακούγεται ο «Σελιανός Πλακιάς» και ο «Μυρθιανός Πλακιάς». Για το Χάρη, όμως, ο Πλακιάς είναι ένας, αδιαίρετος. Έτσι τον αντικρίζει από τη βεράντα του σπιτιού του (τι σπίτι, δηλαδή, δυο δωματιάκια όλα κι όλα) που βάζει από κάτω όλο τον κόλπο, από τη μια άκρη ως την άλλη.

Μέσα από το βιβλίο-λεύκωμα αυτό του Χάρη, για πρώτη φορά αναδεικνύεται η ιστορία του Πλακιά από την αρχαιότητα ως σήμερα. Παρουσιάζονται οι διάφορες τοποθεσιές του οικισμού και ο τρόπος που ο Πλιακιάς, από ένα μικρό ψαροχώρι έγινε ένα κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο. Μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις. Κι εδώ ο συγγραφέας χρησιμοποίησε τη δύναμη της φωτογραφίας για να παρουσιάσει, κυρίως, τους ανθρώπους του Πλακιά και την κύρια ασχολία τους, το ψάρεμα.

Για το Χάρη ο Πλακιάς δεν είναι το οποιοδήποτε μέρος. Είναι το δικό του μέρος, ο δικός του τόπος. Ο Χάρης μεγάλωσε μαζί με τον Πλακιά και ο Πλακιάς μεγάλωσε μαζί με το Χάρη. Εκεί έκανε τα πρώτα του μπάνια, τις πρώτες βουτιές. Οι πρώτες βαρκάδες και οι πρώτοι καλοκοιρινοί έρωτες είχαν το άρωμα του Λιβυκού.

Ο συγγραφέας βίωσε την αλλαγή του Πλακιά, τον «εξευρωπαϊσμό» του και τον πολεοδομικό βιασμό του. Χαίρεται με την πρόοδό του και λυπάται με την κατάντια του. Γιατί, στη μνήμη του, στα εσώψυχά του έχει κρατήσει τον Πλακιά του χθες, το δικό του Πλακιά. Και αυτόν τον Πλακιά παρουσιάζει και αναδεικνύει στο βιβλίο του. Τον Πλακιά του χθες που έχει τόσα κοινά σημεία με το Χάρη του χθες!



ΥΓ. Όταν το 2006 κατέβαινα υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Ρέθυμνο, ο Χάρης μου είχε πει τι δουλειά έχω με αυτά. «Άλλη είναι η δική σου δουλειά, από αλλού μπορείς να προσφέρεις», μου είχε πει. «Κι εσύ έκανες την προσπάθειά σου στη Νομαρχία» του είχα πει. «Δεν είναι αυτά για μας» μου απάντησε.

Βλέποντας το τελευταίο βιβλίο του Χάρη, κατάλαβα γιατί ετοιμάζεται να ασχοληθεί πάλι με τα κοινά, αυτή τη φορά στη γενέτειρά του. ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!



Σχόλια

Ο χρήστης ΤΣΟΥΝΤΑΝΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ είπε…
Είναι τυχερός όποιος διαβάζει και μελετά τα βιβλία του Χάρη, αλλά πιο τυχερός αυτός που γνωρίζει τον ίδιο. Αυτό έχω να πω.
Ο χρήστης Μιχάλης Παπαδουράκης είπε…
συνφωνώ απόλυτα Γαβρλη. Δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.
Ο χρήστης Santiago Nasar είπε…
Είμαι κι εγώ από αυτούς που πιστεύουν ότι ο Χάρης Παπαδάκης αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον τόπο (μπορεί η φράση να ακούγεται κλισέ, αλλά πιστεύω ότι παίρνει άλλη διάσταση όταν μιλάμε για το Χάρη). Δεν είναι μόνο η σημαντική ερευνητική του δουλειά, αλλά και αυτός ο ξεχωριστός τρόπος γραφής του που γεφυρώνει την έρευνα και τη λαογραφία με τη λογοτεχνία.
Και επειδή είναι πολύ νέος σε ηλικία, είμαι σίγουρος ότι έχει πάρα πολλά σημαντικά πράγματα να μας πει ακόμα μέσα από τα βιβλία του.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτικοί αχυράνθρωποι.

Η παραδοσιακή κρητική φορεσιά στο πέρασμα του χρόνου

Υγειονομική έκθεση των εστιατορίων του Ρεθύμνου του 1902