Δημόσιος χώρος στο Ρέθυμνο: Προβληματισμοί και επισημάνσεις

 

Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανακύψει το τελευταίο διάστημα, αναφορικά με την ανέγερση του νέου αστυνομικού μεγάρου σε χώρο της σχολής χωροφυλακής και τον δημοτικό χώρο που χάνεται, μου γεννήθηκαν και άλλες σκέψεις, που χρόνια τώρα με προβληματίζουν, μαζί με άλλους Ρεθεμνιώτες. Σκέψεις που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί, αποσπασματικά, στον δημόσιο διάλογο.  

Θα ξεκινήσω με την ενεργειακή αναβάθμιση του Δημαρχείου Ρεθύμνου, ύψους 700 χιλιάδων ευρώ, περίπου, που ψηφίσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνου πριν από δύο χρόνια περίπου. Μια ενεργειακή αναβάθμιση που έφερε στο φως την έλλειψη στατικότητας του κτηρίου. Έτσι το αρχικό ποσό υπερδιπλασιάστηκε για να μπορέσει το κτήριο να καταστεί ασφαλές για χρήση. Ένα κτήριο στο κέντρο του Ρεθύμνου, που η αρχιτεκτονική του έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια κατά καιρούς, σε συνδυασμό με την τεράστια τζαμαρία του που μετατρέπει το κτήριο σε θερμοκήπιο.

Αν γνωρίζαμε το τελικό κόστος της παρέμβασης, που θα υπερβεί το 1,5 εκατομμύρια ευρώ, θα έπρεπε σαν δημοτικό Συμβούλιο να προβούμε στη γενναία απόφαση της κατεδάφισης του Δημαρχείου ώστε να δημιουργηθεί ένας μεγάλος ελεύθερος χώρος στην καρδιά της πόλης και να «ανοίξει» οπτικά η θέαση προς την παλιά πόλη. Ένας ελεύθερος χώρος που οπτικά, τουλάχιστον, θα ήταν ενιαίος με την πλατεία Δημοκρατίας ως πάνω, ψηλά, στο Παλαιοντολογικό Μουσείο.

Συνεχίζοντας, θα αναφερθώ στο νεοκλασικό κτήριο της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Τσουδερών, που τα τρία τελευταία χρόνια έχει κλείσει και κατά πως λένε οι φήμες έχει πουληθεί σε ξένο μεγάλο fund. Καμία επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει για την τύχη αυτού του μοναδικού εμβληματικού κτηρίου. Ο Δήμος Ρεθύμνου θα έπρεπε να είναι ο πρώτος και ίσως ο μοναδικός ενδιαφερόμενος αγοραστής για το συγκεκριμένο κτήριο, ώστε να αποφύγει να περιέλθει αυτό σε κάποιον ιδιώτη, με αμφίβολη χρήση του κτηρίου και του μεγάλου περιβάλλοντος χώρου του.

Το κτήριο αυτό θα μπορούσε να στεγάσει το γραφείο του Δημάρχου και την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στον όροφο, ενώ στο ισόγειο θα μπορούσαν να φιλοξενούνται διάφορες περιοδικές εκθέσεις. Επίσης, στον εξαιρετικό αύλειο χώρο του θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται μικρές, ήπιας όχλησης, εκδηλώσεις.

Και επειδή θα τεθεί το ερώτημα για το πού θα μπορούσαν να στεγαστούν οι υπόλοιπες δημοτικές υπηρεσίες, θα επαναφέρω το θέμα του δημοτικού οικοπέδου στον Κουμπέ, το γνωστό οικόπεδο «Φραγάκη», που χρόνια τώρα έχουν πραγματοποιηθεί συσκέψεις επί συσκέψεων για τη χρήση και εκμετάλλευση αυτού του χώρου. Ένας άνετος χώρος, στις δυτικές παρυφές της πόλης, που θα μπορούσε να στεγάσει ένα μεγάλο μέρος των δημοτικών υπηρεσιών, εξασφαλίζοντας και άνετο πάρκινγκ στους δημότες που θα ήθελαν να εξυπηρετηθούν.

Δυστυχώς, τίποτα από τα παραπάνω δεν καταφέραμε, αφού τόσα χρόνια τώρα δεν υπήρξε ένας σωστός και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός και ένα όραμα για το τι είδους πόλη θέλουμε τελικά. Οι ευθύνες είναι συνολικές, μη εξαιρώντας και τον εαυτό μου, ως μέλος του δημοτικού συστήματος.