Νίκος Δερεδάκης

Είναι αλήθεια, πως κυκλοφορούν δεκάδες τουριστικά ενημερωτικά έντυπα σήμερα, σχετικά με την πόλη και το νομό μας, μιας και ο τουρισμός αποτελεί μια σημαντική, αν όχι τη σημαντικότερη, πλουτοπαραγωγική πηγή για τον τόπο μας. Είναι λογικό, λοιπόν, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να επενδύουν τα μέγιστα στην προβολή και ανάδειξη του τουριστικού προϊόντος.

Τα καταλύματα των stradioti όπως φαίνονται στον γνωστό πίνακα Civitas Rethymnae Ένα από τα μνημεία του Ρεθύμνου, που ελάχιστα έχουν παρουσιαστεί ως σήμερα, είναι οι βενετικοί στρατώνες του Ρεθύμνου, τα quartieri di stradioti ή «καρτέρια», που ελάχιστα υπολείμματά τους σώζονται στις μέρες μας.

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου είναι η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Οι εκκλησίες του Ρεθύμνου που είναι αφιερωμένες στη συγκεκριμένη γιορτή είναι λίγες. Μια απ’ αυτές είναι ο ιερός ναός που βρίσκεται στα Καστελλάκια. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι είναι αφιερωμένος στη Ζωοδόχο Πηγή, αφού είναι κυρίως γνωστή ως «Παναγία στα Καστελλάκια» και εορτάζεται στις 15 Αυγούστου, στην Κοίμηση της Θεοτόκου, που τότε ανηφορίζουν στο γραφικό προάστιο του Ρεθύμνου εκατοντάδες προσκυνητές.

Η Πύλη Guora ή Μεγάλη Πόρτα όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν οι Ρεθυμνιώτες, αποτελούσε την κεντρική είσοδο του τείχους που περιέκλειε την πόλη του Ρεθύμνου και χτίστηκε την περίοδο της ενετοκρατίας. Ο οχυρός περίβολος της πόλης. Το τείχος του Ρεθύμνου άρχισε να κατασκευάζεται το 1540, πάνω στα αρχικά σχέδια του διάσημου βερονέζου αρχιτέκτονα M. Sanmicheli. Επειδή όμως τα σχέδιά του ήταν περίπλοκα και απαιτούνταν μεγάλα κονδύλια για την υλοποίησή τους, αυτά απλοποιήθηκαν. Παρ’ όλα αυτά το τείχος ολοκληρώθηκε το 1570, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά τη θεμελίωσή του εξαιτίας της οικονομικής και όχι μόνο παρακμής που είχε αρχίσει να περιέρχεται η Βενετία.

Φορτέτζα, το ενετικό κάστρο του Ρεθύμνου. Τμήμα Περιβαλλοντικής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ρεθύμνης. Ρέθυμνο, 2003 σ. 80+2+ένθετο Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα και συνάμα ένα πλήρη και κατατοπιστικό οδηγό για το βενετσιάνικο κάστρο του Ρεθύμνου που θεμελιώθηκε το 1573. Στις σελίδες του υπάρχουν όλα τα ιστορικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του κάστρου και των κτισμάτων του, καθώς και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, που σκοπό έχουν την εμπέδωση των πληροφοριών που αντλεί ο μαθητής. Καινοτομία αποτελεί το κυνήγι του θησαυρού που υπάρχει στο βιβλίο, που σκοπό έχει να ανακαλύψουν οι μαθητές μόνοι τους τα; Μυστικά του κάστρου… Τέλος, το ένθετο έγχρωμο, δισέλιδο, με το χάρτη του κάστρου και τα βασικά στοιχεία κάθε κτίσματος, παρουσιάζει σε «μια ματιά» όλη την ιστορία του μνημείου.

Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου Ημερολόγιο 2010, Εκδόσεις Μεταίχμιο. Με το Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου γνωρίστηκα το 2004, όταν, τότε, μου είχε κάνει την τιμή να του παρουσιάσω τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Terra Santa». Από την πρώτη στιγμή με εντυπωσίασε η αγάπη και το πάθος που επιδείκνυε για τη δεύτερη πατρίδα του, όπως έλεγε, την Κρήτη. Γιατί, ο Δημήτρης, μπορεί να κατάγεται από τη Λάρισα, την οποία αγαπά και τιμά θεωρεί, όμως ως πατρίδα του την Κρήτη και ο ίδιος αισθάνεται βέρος Κρητικός και επαίρεται γι αυτό.

Πέρασε ο Σεπτέμβρης, που σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Δημάρχου, θα έμπαιναν οι μπουλντόζες για να αρχίσει να κατασκευάζεται το νέο πάρκινγκ στους 4 Μάρτυρες. Πέρασε και ο Νοέμβρης, που πάλι, σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Δημάρχου, θα δημοπρατούνταν το παραπάνω έργο. Μιας, λοιπόν, και δεν έχει γίνει, ακόμα, τίποτα, θεωρώ ότι δεν είναι αργοπορημένη μια πρόταση, σχετικά με τις υπέργειες κατασκευές που θα πραγματοποιηθούν στην πλατεία των 4ων Μαρτύρων, για την ανάπτυξη του τουρισμού στο Ρέθυμνο, σε συνάρτηση με την ανάπτυξη και ανάδειξη της Παλιάς μας Πόλης.

Σε Βατερλώ για το μητροπολιτικό Δήμο του Ρεθύμνου κατέληξε η απόφαση, κατά πλειοψηφία, του Δημοτικού Συμβουλίου σχετικά με τη χωροθέτηση της λαϊκής αγοράς της Πέμπτης. Σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία ο Δήμαρχος κ. Γιώργης Μαρινάκης πρότεινε τη διάσπασή της σε δύο τμήματα: Το ένα, με τους εμπόρους, να τοποθετηθεί στην αδιέξοδο οδό Δημοκρατίας, δίπλα στο μνημείο του Παλαιοντολογικού μουσείου και το άλλο, με τους παραγωγούς, στην οδό Κωνσταντινουπόλεως, κόβοντας την κυκλοφορία της οδού Καποδιστρίου. Το χειρότερο, όμως, όλων, ήταν ότι, ο κατά τα

Τελικά, σε αυτή την πολιτεία τα έχουμε δει όλα. Μετά την πρωτοτυπία της διάσπασης της λαϊκής, είδαμε ακόμη μια καινοτόμα απόφαση. Αυτή τη φορά από το Διοικητικό Συμβούλιο του Λιμενικού Ταμείου. Μέχρι σήμερα, εδώ και δεκαετίες, όλοι οι Ρεθεμνιώτες γνωρίζαμε ότι η παραλιακή οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, η αγαπημένη μας προκυμαία, έκλεινε από την 1η του Μάη μέχρι το τέλος του Οκτώβρη. Ο λόγος προφανής: Για να μπορούμε, οι Ρεθεμνιώτες και οι επισκέπτες μας να απολαμβάνουμε τον περίπατό μας δίπλα στο κύμα χωρίς την παρουσία τροχοφόρων. Η απόφαση αυτή ίσχυε απαρέγκλιτα από τη δεκαετία του ’50 μέχρι τις μέρες μας. Τότε, μάλιστα, η προκυμαία δεν διέθετε πεζοδρόμια και πεζόδρομους, όπως σήμερα, οπότε η απαγόρευση της κυκλοφορίας κρινόταν επιβεβλημένη.

Ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες το 23ο Αναγεννησιακό Φεστιβάλ του Ρεθύμνου. Ένας εμπνευσμένος θεσμός, που δημιουργήθηκε από την τότε Νομάρχη Ρεθύμνου κα. Μόσσιαλου, για να αναδείξει τα αναγεννησιακά στοιχεία του Ρεθύμνου, της καλύτερα διατηρημένης παλιάς πόλης της Κρήτης και παράλληλα, να προβάλλει την πόλη, την ιστορία της και τον πολιτισμό της σε όλη την Ευρώπη. Τα πρώτα χρόνια, πραγματικά, το Φεστιβάλ έδειχνε να επιτυγχάνει τους στόχους και τους σκοπούς του. Στη συνέχεια, άρχισε να αλλοτριώνεται, να χάνει την αναγεννησιακή του ταυτότητα και να καταλήγει σε ένα ενδιαφέρον πολιτιστικό φεστιβάλ από τα δεκάδες που γίνονται την καλοκαιρινή περίοδο σε όλη την Ελλάδα, αλλά όχι αναγεννησιακό!

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, 22 Ιουνίου, σύσκεψη αναφορικά με την πορεία του έργου του υπόγειου γκαράζ της πλατείας των Τεσσάρων Μαρτύρων. Στην πρόσκληση αναφερόταν για σύσταση άτυπης επιτροπής μόνο από Δημοτικούς Συμβούλους σχετικούς με τεχνικά θέματα, που θα διαβουλευθεί και θα ωριμάσει όλα τα ζητήματα σχετικά με το έργο.