Ψήφισμα απεργιακής Συγκέντρωσης Ρεθύμνου της 5/10/2011

Βιώνουμε την τελευταία διετία τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση που έχει περάσει η χώρα. Μια κρίση που είναι αποτέλεσμα των λανθασμένων πολιτικών επιλογών όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν από τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Και αυτή η κυβέρνηση, δυστυχώς, παρά τις προεκλογικές της εξαγγελίες, συνεχίζει την πεπατημένη όλων των προηγούμενων. Αντί να συγκρουστεί πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό της και το μεγάλο κεφάλαιο, στο οποίο αποδεικνύεται όμηρη, προσπαθεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση επιρρίπτοντας όλα τα βάρη στα οικονομικά και κοινωνικά ασθενή στρώματα.

Έτσι, για μια φορά ακόμη, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι καλούνται να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος της άδικης και αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Ο 13ος και 14ος μισθός εξανεμίσθηκαν, τα επιδόματα πετσοκόπηκαν, το αφορολόγητο όριο κατρακύλησε στις 5.000 ευρώ ενώ οι έκτακτες εισφορές περιορίζουν δραματικά τις αποδοχές πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας. Παράλληλα, το «χαράτσι» στα ακίνητα έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή. Μέσα σε όλα αυτά, οι έμμεσοι φόροι επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο την ήδη δραματική κατάσταση, ενώ η μακιαβελική επινόηση του θεσμού της εργασιακής εφεδρείας, έρχεται να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους.

Την ίδια στιγμή οι έχοντες και κατέχοντες απολαμβάνουν πλήρη ασυλία και οι καταθέσεις εκατοντάδων δις ευρώ αναπαύονται ασφαλείς στις τράπεζες του εξωτερικού. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι και αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται σε σφιχτό εναγκαλισμό με τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία, δεκαετίες τώρα, καθορίζουν και παρεμβαίνουν στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι προτιμά να εξαθλιωθεί η χώρα, να διασυρθεί διεθνώς η Ελλάδα και οι πολίτες της, να απωλέσει την εθνική της κυριαρχία, παρά να χάσουν κάποια προνόμια αυτοί οι «γνωστοί-άγνωστοι» που χρόνια τώρα κινούν τα νήματα πίσω από τις κουρτίνες.

Παρόλο που και η ίδια η κυβέρνηση αναγνωρίζει το βαρύ πλήγμα που δέχονται οι ασθενείς κοινωνικές ομάδες, δεν τολμά να συγκρουστεί με το κατεστημένο, να βάλει βαθιά το νυστέρι και να αφαιρέσει το καρκίνωμα που κατατρώει την ελληνική δημόσια ζωή.

Έτσι, η ύφεση μεγαλώνει και η ανάπτυξη φαντάζει άδειο πουκάμισο.

Και βέβαια, οι εταίροι «σωτήρες» μας τρίβουν τα χέρια τους που θα μπορέσουν, επιτέλους, να βάλουν στο χέρι τη χώρα και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.

Έστω και την ύστατη στιγμή, καλούμε τη κυβέρνηση να διαισθανθεί τη μεγάλη πολιτική και ιστορική ευθύνη που έχει έναντι της χώρας. Καλούμε την κυβέρνηση να βρει το σοσιαλιστικό βηματισμό που ευαγγελίζεται και να βάλει φρένο στην εθνική κατρακύλα. «Λεφτά υπάρχουν». Να τα πάρει από εκεί που υπάρχουν για να σωθεί η χώρα.