Νίκος Δερεδάκης

  Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης εορτάζεται το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Στην Ελλάδα, εν αντιθέσει, εορτάζουμε την έναρξή του. Σίγουρα, αυτό το ελληνικό παράδοξο έχει την ερμηνεία του.

  Με τον Χάρη γνωριστήκαμε το 2002, περίοδο που ήταν Νομαρχιακός Σύμβουλος, Γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου και μάχιμος δικηγόρος. Χώρος της γνωριμίας μας ήταν το πατάρι της εφημερίδας Ρέθεμνος, που την περίοδο εκείνη γίνονταν πλείστες μαζώξεις και συζητήσεις, ποικίλου περιεχομένου. Την περίοδο εκείνη κάναμε και οι δυο μας τα πρώτα μας βήματα στην τοπική ιστορική έρευνα και ιστοριογραφία.

  Αρχές της δεκαετίας του 1980 ξεκίνησα να κάνω τα πρώτα μπασκετικά μου βήματα στο Χαϊδάρι που μέναμε τότε οικογενειακά. Η αθλητική μόδα δεν είχε τότε αναπτυχθεί όπως είναι σήμερα. Ούτε social media υπήρχαν, ούτε η τηλεόραση έδειχνε διαφημίσεις αθλητικών ειδών. Ό,τι βλέπαμε ήταν από τις μεταδόσεις των αγώνων από την τότε κρατική τηλεόραση και από το περιοδικό SUPER BASKET που ήμουνα φανατικός αναγνώστης. Ακόμα δεν είχαμε πάρει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1987, ώστε το μπάσκετ να γίνει το εθνικό μας άθλημα.