Νίκος Δερεδάκης

Όχι! Δεν μπορώ να σταθώ αλληλέγγυος στις καταλήψεις! Τουλάχιστον όταν εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο. Και σε ποιες καταλήψεις άλλωστε;

Εκοιμήθη χθες το βράδυ σε ηλικία 87 ετών ο σεβάσμιος ιερέας π. Σταύρος Τζαγαράκης. Για τον παπά Σταύρο δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όλη η κοινωνία του Ρεθύμνου γνωρίζει το θεάρεστο έργο που επετέλεσε ο μακαριστός ιερέας σε όλα αυτά τα χρόνια της διακονίας του. Ο «σταυρός» με το τίμιο ξύλο που κατείχε, τον είχε κάνει γνωστό σε όλον τον ορθόδοξο κόσμο. Καθημερινά τα τελευταία χρόνια, που ο παπά Σταύρος δεν ιερουργούσε πλέον, στη φιλόξενη κατοικία του, στην οδό Καλλιρόης Παρέν Σιγανού, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, η βεράντα έσφυζε από ζωή. Πιστοί από όλα τα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο, επισκέπτονταν τον σεμνό ιερέα για να ζητήσουν τη δύναμη του Σταυρού του. Και αυτός, αγόγγυστα πάντα, με το χαμόγελο στα χείλη, είχε μια καλή κουβέντα για τον καθένα για να απαλύνει τον πόνο του.

Με γοργούς ρυθμούς, μετά από ένα πολύ μεγάλο διάστημα ουσιαστικής απραξίας, κινούνται οι εργασίες στο νέο κλειστό γυμναστήριο-προπονητήριο στην περιοχή των Περιβολίων.

Τον Σεπτέμβρη του 2017 ανέλαβα, ουσιαστικά, τα νέα μου καθήκοντα ως Διευθυντής στο 10 ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνου στον Πλατανέ. Ένα σχολείο με πολλά κτηριακά προβλήματα, μιας και από 8/θέσιο κατασκευαστικά, για την τρέχουσα σχολική χρονιά έπρεπε να λειτουργήσει, για πρώτη φορά ως 12/θέσιο.